แดงชนิดนี้เป็นไม้ต้นไม่ผลัดใบ สูงได้ถึง ๘ ม. เรือนยอดทรงกลม ค่อนข้างแน่นทึบ ลำต้นเปลาตรง เปลือกนอกสีเทาหรือสีน้ำตาลแดง ค่อนข้างเรียบหรือ แตกล่อนเป็นสะเก็ดขนาดเล็กและหลุดล่อนเป็นแผ่น เปลือกในสีน้ำตาลอ่อน กิ่งอ่อนเป็นสันเหลี่ยม ส่วนที่ยัง อ่อนเกลี้ยง
     ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปใบหอกหรือรูปรี กว้าง ๑.๗-๒.๔ ซม. ยาว ๕.๖-๘.๓ ซม. ปลายแหลมหรือเรียว แหลม โคนรูปลิ่ม ขอบเรียบ แผ่นใบค่อนข้างเหนียวคล้าย แผ่นหนัง ด้านบนสีเขียวเข้ม ด้านล่างสีเขียวอ่อน เรียบ และเกลี้ยงทั้ง ๒ ด้าน เส้นกลางใบค่อนข้างราบทางด้านบน นูนเด่นทางด้านล่าง เส้นแขนงใบข้างละ ๑๗-๑๘ เส้น ปลายเส้นโค้งจดกันก่อนถึงขอบใบ เส้นขอบใน ๑ เส้น เส้นใบย่อยแบบร่างแห ก้านใบยาว ๒.๘-๓.๕ มม. เกลี้ยง ไม่มีหูใบ
     ช่อดอกแบบช่อกระจุกแยกแขนง เป็นช่อเดี่ยว หรือแตกแขนงจากโคนช่อ ออกที่ปลายกิ่งหรือตามซอกใบ ใกล้ปลายกิ่ง ช่อยาวได้ถึง ๘.๕ ซม. ก้านช่อดอกยาวได้ถึง ๕ มม. แกนกลางช่อดอกและแขนงช่อดอกเป็นสันสี่เหลี่ยม ชัดเจน ใบประดับรูปสามเหลี่ยม กว้างประมาณ ๐.๖ มม. ยาวประมาณ ๐.๗ มม. ใบประดับย่อยรูปสามเหลี่ยม กว้างประมาณ ๐.๔ มม. ยาวประมาณ ๐.๗ มม. ดอกสีขาว ไร้ก้าน ฐานดอกรูปกรวย ยาว ๓-๓.๕ มม. ก้านดอกเทียม ยาว ๑.๒-๑.๕ มม. กลีบเลี้ยง ๔ กลีบ สีเขียว รูปสามเหลี่ยม ยาว ๐.๔-๐.๘ มม. กลีบดอก ๔ กลีบ รูปทรงกลม ยาว ๒.๕-๓ มม. คล้ายเยื่อบางใส แต่ละกลีบมีต่อม ๒๕-๓๐ ต่อม เกสรเพศผู้จำนวนมาก แยกเป็นอิสระ ก้านชูอับเรณู รูปเส้นด้าย เกสรที่อยู่รอบนอกยาว ๔.๕-๕ มม. อับเรณู ทรงรูปไข่ ยาวประมาณ ๐.๕ มม. ติดที่ด้านหลัง ปลาย แกนอับเรณูยื่นเป็นต่อม รังไข่อยู่ใต้วงกลีบ มี ๒ ช่อง แต่ละช่องมีออวุล ๖-๙ เม็ด ก้านยอดเกสรเพศเมียคล้าย รูปเส้นด้าย ยาว ๖-๖.๕ มม. ยาวใกล้เคียงกับความยาว ของก้านชูอับเรณู ยอดเกสรเพศเมียเป็นตุ่มขนาดเล็ก
     ผลแบบผลมีเนื้อหนึ่งถึงหลายเมล็ด รูปทรงกลม แป้นหรือคล้ายรูปทรงกระบอกกว้าง มีกลีบเลี้ยงติดทนที่ ปลายผล สุกสีดำ เปลือกผลเรียบเป็นมันวาว มีเมล็ดน้อย
     แดงชนิดนี้มีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทย เฉพาะทางภาคใต้ พบตามป่าดิบชื้น ที่สูงจากระดับทะเล ๓๐๐-๗๐๐ ม. ออกดอกเดือนพฤศจิกายนถึงมกราคม เป็นผลเดือนมกราคมถึงเมษายน ในต่างประเทศพบที่ อินเดีย เมียนมา คาบสมุทรมาเลเซีย เกาะบอร์เนียว สิงคโปร์ เกาะสุมาตรา และฟิลิปปินส์.