ตานเสี้ยนชนิดนี้เป็นไม้ต้น สูงประมาณ ๑๒ ม. กิ่งคล้ายทรงกระบอกหรือเป็นเหลี่ยม มีริ้ว เกลี้ยง

 ใบเดี่ยว เรียงเวียนเป็นกระจุกบนกิ่งสั้น รูปคล้ายช้อนหรือรูปรี อาจพบรูปคล้ายสี่เหลี่ยมข้าวหลามตัดหรือรูปขอบขนาน กว้าง ๐.๖-๒ ซม. ยาว ๒-๔.๕ ซม. ปลายมนหรือเป็นติ่งแหลม โคนสอบเรียว ขอบเรียบ แผ่นใบหนาคล้ายแผ่นหนัง เกลี้ยงทั้ง ๒ ด้าน เส้นกลางใบนูนและแบนทางด้านบน เส้นแขนงใบข้างละ ๕-๑๐ เส้น ปลายโค้งเชื่อมกันใกล้ขอบใบ ก้านใบยาว ๒-๓ ซม. เกลี้ยง

 ดอกเดี่ยว ออกเป็นกระจุกบนกิ่งงันที่มีใบ ก้านดอกยาว ๓-๔ มม. คล้ายทรงกระบอกหรือเป็นเหลี่ยมมีขนสีขาวประปราย ดอกสีนวลหรือสีเหลืองอมเขียวอ่อนกลีบเลี้ยง ๕ กลีบ รูปไข่หรือรูปใบหอก กว้าง ๑-๑.๕ มม. ยาว ๒.๓-๔ มม. มีขนสั้นนุ่มสีออกเทาหนาแน่นทั้ง ๒ ด้าน ขอบของกลีบเลี้ยงวงในบางเป็นเยื่อ กลีบดอกโคนเชื่อมติดกันเป็นหลอด ยาว ๑-๑.๕ มม. ปลายแยกเป็น ๕ แฉก รูปใบหอก กว้าง ๑-๑.๕ มม. ยาว ๓-๓.๕ มม. เกสรเพศผู้ ๕ เกสร ยาว ๓-๓.๕ มม. ก้านชูอับเรณูรูปลิ่มแคบ ยาว ๑.๕-๒ มม. อับเรณูยาว ๒-๒.๓ มม. แกนมีขนหยาบแข็งสีเหลืองแกมสีขาว รังไข่อยู่เหนือวงกลีบ มี ๔-๕ ช่อง แต่ละช่องมีออวุล ๑ เม็ด ก้านยอดเกสรเพศเมียยาว ๓-๔ มม. มีขนหยาบแข็งที่โคน

 ผลแบบผลมีเนื้อหนึ่งถึงหลายเมล็ด

 ตานเสี้ยนชนิดนี้เป็นพรรณไม้ถิ่นเดียวของไทย มีเขตการกระจายพันธุ์ทางภาคตะวันตกเฉียงใต้ พบตามป่าละเมาะ ที่สูงจากระดับทะเลประมาณ ๕๐ ม. ออกดอกเดือนธันวาคมถึงกุมภาพันธ์ ยังไม่พบการติดผลในประเทศไทย.