เฉียงพร้านางแอเป็นไม้ต้น สูงได้ถึง ๓๕ ม. เปลือกสีเทาถึงสีน้ำตาลแดง เนื้อไม้สีน้ำตาลปนเหลืองเมื่อแปรรูปและทิ้งไว้นานจะเปลี่ยนเป็นสีแดงเรื่อหรือสีน้ำตาลแกมแดง บางครั้งมีรากค้ำยัน
ใบเดี่ยว เรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก รูปรี รูปขอบขนาน รูปรีแกมรูปขอบขนาน รูปไข่กลับ หรือรูปไข่กลับแกมรูปขอบขนาน กว้าง ๒-๑๐ ซม. ยาว ๕-๑๕ ซม. ปลายแหลมถึงเรียวแหลม โคนแหลมหรือสอบคล้ายรูปลิ่ม ขอบเรียบเป็นคลื่นหรือหยักซี่ฟันถึงจักฟันเลื่อย เส้นกลางใบมักเป็นร่องทางด้านบน เส้นแขนงใบข้างละ ๘-๑๒ เส้น แผ่นใบบางคล้ายกระดาษหรือค่อนข้างหนาคล้ายแผ่นหนัง ด้านบนเกลี้ยงสีเขียวเป็นมัน ด้านล่างสีจางกว่าและมักมีจุดสีดำเล็ก ๆ ก้านใบยาวประมาณ ๑ ซม. หูใบระหว่างก้านใบรูปใบหอก กว้างประมาณ ๕ มม. ยาว ๑-๒.๕ ซม. ออกเป็นคู่ประกบกันคล้ายรูปกรวยหุ้มยอดหรือปลายกิ่ง ร่วงง่าย
ช่อดอกแบบช่อกระจุกถึงช่อกระจุกแยกแขนงออกตามซอกใบหรือตามกิ่ง ทั้งช่อยาว ๑-๖ ซม. ช่อดอก
ผลคล้ายผลมีเนื้อหนึ่งถึงหลายเมล็ด รูปทรงค่อนข้างกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง ๐.๕-๑ ซม. ผลสุกสีแดง มีเกสรเพศผู้ติดทน เมล็ดรูปไต มี ๑-๕ เมล็ด
เฉียงพร้านางแอมีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทั่วทุกภาค พบในป่าดิบชื้น ป่าดิบแล้ง ป่าเบญจพรรณ บางครั้งพบขึ้นตามริมแหล่งน้ำริมลำธาร หรือตามชายป่าพรุ และบนพื้นที่ราบต่ำไปจนถึงป่าดิบเขา ที่สูงตั้งแต่ใกล้ระดับทะเลถึงประมาณ ๑,๓๒๐ ม. ออกดอกเดือนพฤศจิกายนถึงกุมภาพันธ์ เป็นผลเดือนมีนาคมถึงเมษายน ในต่างประเทศพบที่อินเดีย ศรีลังกา เมียนมา ภูมิภาคอินโดจีน ภูมิภาคมาเลเซีย และทางตอนเหนือของออสเตรเลีย
ประโยชน์ เนื้อไม้ใช้ทำพื้นไม้และเครื่องเรือนเปลือกใช้เป็นสมุนไพร.