ชื่ออื่น ๆ

ก้วย, ผีเสื้อหลวง, สีเสื้อหลวง (เหนือ); ขุนเหยิง, บุนเหยิง (สกลนคร), คอแลน (นครราชสีมา); ตวย (เพชรบู

กรวยป่าเป็นไม้ต้น ผลัดใบ สูง ๕-๑๕ ม. ต้นที่มีอายุมากโคนต้นมีพอน เปลือกค่อนข้างเรียบ สีเทาหรือสีน้ำตาลอ่อนกิ่งอ่อนมีขน

 ใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปขอบขนานหรือรูปขอบขนานแกม รูปไข่ กว้าง ๓-๖ ซม. ยาว ๘-๑๓ ซม. ปลายแหลมโคนมนกว้าง มักเว้าเล็กน้อยที่รอยต่อก้านใบ ขอบจักถี่ มีต่อมเป็นขีดสั้น ๆ โปร่งแสง กระจัดกระจายทั่วแผ่นใบ แผ่นใบด้านบนเกลี้ยงหรือมีขนเล็กน้อยตามเส้นกลางใบ ด้านล่างมีขนนุ่มทั่วไป ก้านใบยาว ๐.๖-๑.๒ ซม. มีขน หูใบเล็ก รูปสามเหลี่ยมร่วงง่าย

 ดอกสีขาวหรือสีเหลืองอมเขียว มีจำนวนมาก ออกเป็นกระจุกเล็ก ๆ ตามง่ามใบที่ใบร่วงไปแล้ว ก้านดอกยาว ๔-๖ มม. กลีบเลี้ยงเล็ก มีขน ไม่มีกลีบดอก เกสรเพศผู้ ๘-๑๐ อัน ก้านชูอับเรณูยาวไม่เท่ากัน รังไข่อยู่เหนือวงกลีบ

 ผลแบบผลมีเนื้อหนึ่งถึงหลายเมล็ด รูปไข่ กว้าง ๑.๕-๒ ซม. ยาว ๒.๕-๕ ซม. ผิวเรียบ ผนังหนา ผลสุกสีเหลือง เมล็ดเป็นเหลี่ยม มีจำนวนมาก เนื้อหุ้มเมล็ดสีแสด

 กรวยป่ามีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทั่วทุกภาคขึ้นตามป่าเต็งรัง ป่าเบญจพรรณ และป่าทุ่งทั่วไป จนถึงที่สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ ๑,๒๐๐ ม. ในต่างประเทศพบที่ภูมิภาคอินโดจีน มาเลเซีย อินโดนีเซีย จนถึงหมู่เกาะในภูมิภาคเมลานีเซีย

 กรวยป่ามีอีกพันธุ์หนึ่งคือ C. grewifolia Vent. var. gelonioides (Blume) Sleumer ส่วนต่าง ๆ ไม่มีขน