เพลงที่แต่งขึ้นให้มีความยาวเป็นพิเศษ ใช้เวลาในการบรรเลงแต่ละเพลงเป็นเวลานานมีลีลาที่เร้าใจเนื่องจากลักษณะการบรรเลงใช้ลูกล้อ ลูกขัด และเม็ดพรายต่าง ๆ มากหากมีการขับร้อง โดยมากทางร้องจะสั้นกว่าทางรับของเครื่องดนตรีหลายเท่า เพลงใหญ่ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดี เช่น เพลงเชิดจีน เพลงทยอยนอก เพลงทยอยใน เพลงเขมร ราชบุรี เพลงแขกลพบุรี

 ครูดนตรีผูมี้ ชื่อเสียงในการแต่งเพลงใหญ่ คือ พระประดิษฐ์ไพเราะ (มี ดุริยางกูร) หรือครูมีแขก ครูเพ็ง ครูแตง (ปี่) พระยาประสานดุริยศัพท์ (แปลก ประสานศัพท์)