การขับร้องด้วยลีลาที่ต่อเนื่องจากเสียงสูงไปเสียงต่ำ หรือจากเสียงต่ำไปเสียงสูง ซึ่งอาจเป็นคู่เสียงกว้างหรือแคบ หรือเป็นการขับร้องอย่างต่อเนื่องในระหว่างเสียงต่าง ๆ ที่ดำเนินไป

 การโหนเสียงช่วยทำให้การขับร้องมีลีลานุ่มนวลขึ้น โดยเฉพาะคู่เสียงที่มีช่วงกว้าง เนื่องจากเป็นการเชื่อมรอยต่อระหว่างเสียงต่อเสียงซึ่งช่วยให้การดำเนินทำนองเรียบไม่มีรอยสะดุด ทำให้ผู้ฟังเกิดความรู้สึกถึงความประณีตบรรจงของผู้ขับร้อง