ทำนองพิเศษตอนหนึ่ง ซึ่งเนื้อฆ้องยืนอยู่เพียงเสียงเดียว มีลักษณะคล้าย “เท่า” แต่โยนไม่บังคับจำนวนจังหวะเหมือนเท่า (ดู เท่า ประกอบ) อาจมี ๒-๓ จังหวะ หรือ ๑๐-๒๐ จังหวะก็ได้ โยนมีแทรกในเพลงประเภทหน้าทับสองไม้เท่านั้น

 ประโยชน์ของโยนมีไว้เพื่อเป็นที่พักของเพลงบางตอน และเพื่อเปิดโอกาสให้ผู้ขับร้อง ผู้บรรเลง หรือผู้แต่งเพลง ได้ประดิษฐ์ทำนองดัดแปลงออกไปได้ตามพอใจจะสั้นยาวเท่าใดก็ได้ เพียงแต่เมื่อสิ้นสุดการพลิกแพลงแล้วให้มาตกอยู่ที่เสียงที่มีความประสงค์จะโยนตอนนั้นเท่านั้น, ลูกโยน ก็เรียก