วิธีการบรรเลงลักจังหวะแบบหนึ่ง (ดู ลักจังหวะ ประกอบ) โดยแบ่งเครื่องบรรเลงออกเป็นพวกหน้ากับพวกหลัง (เหมือนบรรเลงลูกล้อหรือลูกขัด) ทำนองที่บรรเลงของพวกหน้ากับพวกหลังเป็นอย่างเดียวกัน มีความยาวเท่ากัน แต่พวกหน้าบรรเลงก่อนพวกหลังเล็กน้อย เพราะฉะนั้นพวกหน้าก็จะต้องหมดก่อนพวกหลังเท่ากับระยะที่ได้บรรเลงขึ้นมาก่อน และเสียงสุดประโยคของพวกหน้าก็ตกลงก่อนจังหวะ ประโยคที่บรรเลงเหลื่อมนี้จะสั้นยาวเพียงใดก็แล้วแต่ความประสงค์ของผู้แต่งเพลงการบรรเลงเหลื่อมก็เปรียบเหมือนเส้นตรง ๒ เส้น ซึ่งมีความยาวเท่ากันและ ขีดให้ขนานกัน แต่ให้เส้นที่ ๑ เหลื่อมมาข้างหน้า ก็จะแลเห็นว่าปลายเส้นที่ ๑ นั้นสุดลง ก่อนเส้นที่ ๒ ดังภาพนี้