ทำนองร้องที่ใช้เฉพาะตอนขึ้นต้นของเพลงร่าย ซึ่งมีเอื้อนและทอดเสียงให้ภาคภูมิ มักจะใช้เฉพาะในบทที่ขึ้นข้อความสำคัญ ๆ เท่านั้น จึงมักเรียกว่า “รื้อร่าย” สำหรับการขับร้องเพลงศัพท์ไทยก็ต้องขึ้นต้นด้วย “รื้อ” และ “ร่าย” เหมือนกัน แต่ทำนองเป็นคนละอย่าง และเรียกว่า “รื้อร่ายศัพท์ไทย” (ดู ร่าย ประกอบ)