การบรรเลงเครื่องดนตรีประเภทที่ใช้นิ้ว เช่น ปี่ ขลุ่ย ซอต่าง ๆ โดยใช้นิ้วต่างกัน แต่ ทำให้เกิดเป็นเสียงระดับเดียวกัน และต้องทำเสียงติดต่อกันตั้งแต่ ๒ พยางค์ขึ้นไป คือ ปิดเปิดนิ้วอย่างที่ปฏิบัติอยู่เป็นปรกติครั้งหนึ่ง แล้วเปลี่ยนนิ้วให้ต่างไปจากเดิม แต่ยังเกิดเสียงเป็นระดับเดียวกันอีกครั้งหนึ่ง ถ้าจะเปรียบกับเสียงพูดก็เหมือนกับเสียงที่เราพูดว่า “ฮือ-ฮอ” ซึ่งเป็นเสียงระดับเดียวกัน แต่เป็นคนละสระ และที่จะเรียกว่าควงหรือควงนิ้วได้ ก็ต้องทำเสียงซึ่งใช้นิ้วต่างกันนั้นติดต่อกัน อาจเพียงอย่างละพยางค์เดียว (ฮือ-ฮอ) หรือสลับกันหลาย ๆ พยางค์ (ฮือ-ฮอ-ฮือ-ฮอ-ฮือ-ฮอ) ก็ได้ แต่ถ้าทำอย่างใดอย่างหนึ่งเพียงเสียงเดียว จะเรียกว่า “ควง” ไม่ได้ เสียงที่เกิดจากการควงหรือควงนิ้ว เรียกว่า “เสียงควง”