ลักษณะทั่วไป เป็นปลาน้ำเค็มขนาดเล็ก ความยาวตลอดตัว ๑๕-๒๐ เซนติเมตร ลำตัวค่อนข้างยาว แบนข้าง และค่อนข้างนิ่ม หัวสั้นมีเกล็ดปกคลุม ตาโต ปากเล็ก ยืดและหดได้มาก มุมปากเฉียงลง ฟันเป็นซี่ละเอียด ไม่มีฟันที่เพดานปาก หนังหุ้มเหงือกแยกจากคอดคอ เกล็ดเล็ก บาง และหลุดออกได้ง่าย เกล็ดตามแนวเส้นข้างตัวมี ๓๕-๔๐ เกล็ด เกล็ดที่อยู่เหนือเส้นข้างตัวมี ๕ เกล็ด เกล็ดที่อยู่ใต้เส้นข้างตัวมี ๑๐ เกล็ดตามแนวตั้งตรงจุดเริ่มต้นครีบหลัง ครีบหลังเป็นครีบเดี่ยว มีก้านครีบแข็ง ๙ ก้านและก้านครีบแขนง ๑๐-๑๑ ก้าน ครีบหลังตอนหน้ามีก้านครีบสูงกว่าตอนท้าย โดยเฉพาะก้านครีบแข็งก้านที่ ๒ มีความยาวมาก เท่ากับ ๑.๕ เท่าของความยาวหัว ลำตัว สีขาวหรือเขียวมะกอก ครีบทุกครีบสีเหลืองคล้ำ ครีบหลังมีขอบสีดำ และมีจุดสีคล้ำเรียงเป็นแถวอยู่ตอนกลางครีบ ครีบหางตอนกลางมีแต้มสีดำ
ปลาเกล็ดข้าวเม่าอาศัยอยู่บริเวณหน้าดินตามชายฝั่งทะเลน้ำตื้นและปากแม่น้ำ ทั้งในอ่าวไทยและชายฝั่งมหาสมุทรอินเดีย พบชุกชุมมากในอ่าวไทย โดยเฉพาะในบริเวณจังหวัดชุมพร ประจวบคีรีขันธ์ สมุทรปราการ ชลบุรี และระยอง ต่างประเทศพบในทะเลแดง ชายฝั่งด้านตะวันออกของทวีปแอฟริกา ประเทศอินเดีย อินโดนีเซีย จนถึงบริเวณทะเลรัฐควีนส์แลนด์ ประเทศออสเตรเลีย และหมู่เกาะในภูมิภาคไมโครนีเซียและโปลินีเซีย
ปลาชนิดนี้จัดเป็นปลาเศรษฐกิจชนิดหนึ่ง จับได้โดยใช้อวนลาก อวนรุน โป๊ะ และเครื่องมือ ประมงอื่น ๆ.